اینسرت تراشکاری و گریدهای آن

در این مقاله با اینسرت تراشکاری آشنا میشویم و یاد میگیریم که هر اینسرت مناسب برای کار بر روی چه آلیاژی میباشد.آلیاژهای مختلفی وجود دارد مثل فولاد، چدن، استیل، سوپر آلیاژها و فلزات نرم که به تفسیر هر یک را شرح خواهیم داد.

اینسرت تراشکاری چیست؟

اینسرت تراشکاری یا الماس تراشکاری یک ابزار برش قابل تعویض است که برای اهداف مختلف تراشکاری استفاده می‌شود. این ابزارها از جنس‌های مختلفی از جمله کارباید، سرامیک و الماس ساخته می‌شوند. هندسه و جنس اینسرت‌ها با یکدیگر تکمیل می‌شوند.اینسرت‌های تراشکاری به دسته‌بندی‌های مختلفی از جمله تراشکاری، برشکاری، دنده زنی (گامزنی)، شیار، و فرزکاری تقسیم می‌شوند. این ابزارها دارای کدهای خاص هستند که شامل 8 بخش است و هر بخش نقش خاص خود را در شناسایی و استفاده صحیح اینسرت دارد.
بطور کلی، الماس تراشکاری یک ابزار بسیار سخت و مقاوم است که برای عملیات براده برداری و برشکاری در صنایع مختلف استفاده می‌شود.

گرید اینسرت تراشکاری چیست؟

الماس سخت ترین ماده شناخته شده در جهان و سختی متوسط آن 5 برابر کارباید های سمانتراست. سختی بسیار بالا, مقاومت به سایش عالی , قابلیت هدایت حرارتی خوب , استحکام فشاری بسیار بالا و انبساط حرارتی ناچیز, باعث شباهت ابعادی بی نظیر آن در براده برداری و تضمینکننده حصول اندازه های یکنواخت و دقیق در قطعه کار و صافی سطح بالا می باشد.در صنعت ماشینکاری فلزات , تعداد بسیار زیادی از قطعات از مواد مختلف ساخته شده اند. هرمتریال مشخصات مخصوص به خود را دارد که توسط آلیاژ های مختلف, عملیات حرارتی , سختیو غیره تاثیر می پذیرد. این موضوع عمیقا روی انتخاب هندسه ابزار برشی , گرید و اطلاعات برشیتاثیر می گذارد. در نتیجه این تقسیم بندی , متریال قطعه کار به 6 گروه اصلی در استاندارد ISOتقسیم می شوند که هر گروه مشخصات و قابلیت ماشینکاری مختص خود را دارد.

P (فولاد): فولاد پر کاربردترین گروه متریال در حوزه ماشین کاری می باشد, که از متریال بدون آلیاژ تا متریالبه آلیاژ بالا شامل فولاد ریخته گری تقسیم بندی می شود. قابلیت ماشین کاری آنها غالبا خوب میباشد , اما با توجه به سختی متریال و میزان کربن آن بسیار متفاوت می باشد.

M (استیل استنلس): استیل متریالی است که با حداقل 12%کروم ترکیب آلیاژی می دهد , آلیاژهای دیگر نیزعبارتند از نیکل و مولیبدن, شرایط دیگر مثل حالت فریتیک , مارتنزیت , آستنیت و آستنتیک-فریتیک این خانواده را بزرگ می کند. از اشتراکات این گروه این است که هنگامی که هنگام ماشین کاری گرمای زیادی تولید می کنند , دچار شیار و لبه انباشته می شوند.

K (چدن): چدن بر خلاف فولاد متریالی با براده های کوچک می باشد. چدن خاکستری(GCI) و چدنمالیبل(MCI) ماشین کاری آنها راحت می باشد در حالی که چدن ندولار(NCI) چدن کامپکت(CGI)و چدن آستمپر(ADI) تا حدودی دشوار می باشد. تمام چدن ها شامل سیلیکون کارباید(SIC) میباشند که در مقابل ابزار برشی ایجاد خوردگی می نمایند.

N (فلزات نرم): فلزات غیر آهنی گونه نرم تر از آهن می باشد مانند آلومینیوم, مس, برنج و غیره. آلومینیوم دارایسیلیس(SI) به اندازه 13% و بیشتر بسیار خورنده می باشند. به طور کلی سرعت های برشی بالا وعمر ابزار بالا را می توان از ابزار با لبه برشی تیز انتظار داشت.H:فلزات سختاین گروه شامل فولادها با سختی بین 45-65 HRc می باشد و همچنین چدن خنک کاری شده درمحدوده 400-600 HB. سختی بالا ماشین کاری این قطعات را دشوار می کند. متریال در هنگامماشین کاری تولید گرما می کند و در مقابل ابزار برشی بسیار خورنده می باشند.

S (سوپر آلیاژ): سوپر آلیاژهای مقاوم به گرما شامل مقدار بالایی از آهن آلیاژی بالا, نیکل , کبالت و متریال بامبنای تیتانیوم می باشد. آنها چسبناک هستند, ایجاد لبه انباشته می کنند, سخت کاری می شوندو ایجاد حرارت می کنند که آنها را بسیار شبیه به ناحیه متریال M-ISO می کند که ماشین کاری آنسخت تر و طول عمر ابزار برشی را کمتر می کند.